Ik ben opnieuw zwanger

Dit is de start van een nieuw hoofdstuk in mijn reis als vrouw, moeder én ondernemer.
Ja, het is echt zo: ik ben opnieuw zwanger. Eén kindje deze keer – ik heb het al laten checken 😉 – en ik neem je in deze blog (en de komende tijd) mee in mijn reis van conceptie tot en met bevalling en herstel.

Als ambitieuze vrouw aan de top van mijn bedrijf, waar ik met zoveel liefde werk met (aanstaande) moeders, wil ik ook mijn eigen ervaring delen.

Bewust gekozen voor een tweede kindje

Na de geboorte van Mirthe, op 13 maart 2023, wisten we vrij snel: we zouden graag nog een tweede kindje willen.
Ik heb zelf een broer, mijn man ook, en dat is iets wat we onze kinderen ook gunnen – een maatje voor het leven.
Het is bijzonder om met iemand je verleden te delen, en dat gunnen we Mirthe ook: iemand om mee op te groeien, om mee te lachen, ruzie te maken en later samen herinneringen op te halen.

Het zwanger raken ging ook dit keer snel en natuurlijk. Daar zijn we enorm dankbaar voor. We wilden bewust even wachten – de World Health Organization raadt namelijk aan om minimaal 18 maanden tussen zwangerschappen te laten. En dat voelde voor mij ook goed.
Negen maanden op, negen maanden af. Je lijf heeft tijd nodig om te herstellen en weer sterk te worden.
Toen ik voelde: ik ben weer fit, energiek en klaar voor een nieuwe zwangerschap, wist ik: het moment is daar.

De ideale timing (voor mij)

We hadden nog een praktische wens: ik wilde niet hoogzwanger zijn in de zomer.
Ik zie in mijn praktijk zoveel vrouwen met opgezwollen voeten, vocht (oedeem), en die de dagen aftellen tot het eindelijk wat koeler wordt.
Nee, doe mij maar lekker een winterzwangerschap.
Knus binnen, vroeg naar bed, met mijn infraroodsauna en een kop thee.
Tijdens mijn vorige zwangerschap bracht ik daar uren door — ontspanning, warmte, rust. En ja, dat mag gewoon. De infraroodstraling is oppervlakkig en veilig, zeker vergeleken met wat stress of magnetronmaaltijden doen. 😉

Dus, toen ik tegen mijn man zei: als we april-mei meepakken, dan komen we in de winter uit, was dat precies wat ik wilde. En zo gebeurde het ook.

De test – het moment van weten

Ik ben altijd keurig op een cyclus van 28 dagen, dus toen mijn menstruatie uitbleef, wist ik eigenlijk al genoeg. Toch deed ik netjes een test, samen met Mirthe aan de keukentafel.

Ik zei: “Als er twee streepjes komen, dan heeft mama een baby in haar buik.”
Ze keek vol spanning mee – en ja hoor, twee streepjes.
“Mama baby in buik!” riep ze trots.
Een moment dat ik nooit zal vergeten.
Dat was op woensdag 7 mei.

De eerste weken

Ik voelde me eigenlijk meteen goed.
Geen klachten, geen extreme vermoeidheid – behalve één avond, toen ik echt alles uit mijn handen liet vallen en dacht: wielrennen is nu even geen goed idee.
Maar verder kon ik blijven sporten: yoga, wielrennen met mijn man, skaten, en af en toe lekker zwemmen met Mirthe.
Dat vind ik belangrijk – niet alleen fysiek, maar ook mentaal.

Ik heb me regelmatig laten checken bij mijn osteopaat, die gespecialiseerd is in zwangerschap en bevallingen.
Zó fijn om te weten dat alles vanbinnen weer goed beweegt en op z’n plek zit, vooral nu je darmen, baarmoeder en organen weer ruimte moeten maken.
Als fysiotherapeut weet ik hoe belangrijk dat is, maar ik gun dat ook elke vrouw – dat stukje aandacht voor je lijf.

De termijn-echo

Na onze vakantie naar Frankrijk – met dierentuinen, kano’s en zelfs Disneyland – was het zover: de termijn-echo.
Mijn grootste vraag was: hoeveel zitten erin?
Het bleek er gelukkig één te zijn.
Twee armpjes, twee beentjes, een mooi kloppend hartje.
En alles zag er perfect uit.

Mijn uitgerekende datum: zondag 11 januari 2026.
Een zondagskind – net als ikzelf!
En grappig genoeg was Mirthe ook uitgerekend op een zondag.
Dat zou toch mooi zijn, nog zo’n zondagskindje erbij.

Alles loopt soepel

We vertelden het aan onze familieleden, die natuurlijk blij waren, maar ik denk dat de vrouwen in mijn praktijk nóg enthousiaster reageerden 😄.

Ik ben inmiddels 12 weken zwanger en voel me goed.
De NIPT was in orde, bloedwaarden ook, alles gezond.

Ik blijf voorlopig nog lekker werken, tot ongeveer 1 december, en daarna ga ik heerlijk cocoonen: december, januari, februari. Even rust, even helemaal in die bubbel van ons nieuwe gezinnetje.

En in het voorjaar, als het zonnetje weer begint te schijnen – dan zie je me weer, vol energie, klaar om weer vrouwen te begeleiden in hun herstel en kracht.

Tot slot

Ik vind het bijzonder om deze reis met jullie te delen.
Niet alleen als fysiotherapeut, maar vooral als vrouw.
De combinatie van ambitie, moeder zijn, en goed voor jezelf zorgen – het vraagt balans, bewustzijn en zachtheid.

Dus ja… ik ben opnieuw zwanger.
En ik neem je met liefde mee in dit nieuwe hoofdstuk. 💛

Wil je reageren of je eigen ervaring delen? Laat gerust een bericht achter onder de blog.

Ik lees alles, en wie weet inspireer jij ook weer een andere vrouw om haar zwangerschap met trots en vertrouwen te beleven.